- αποκούμπι
- τοστήριγμα, καταφύγιο: Εκτός από τα παιδιά του άλλο αποκούμπι στον κόσμο δεν είχε.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
αποκούμπι — κ. ανακούμπι, το 1. το μέρος ή το σημείο όπου μπορεί κανείς ν ακουμπήσει, να στηριχθεί 2. (για πρόσωπα) καταφύγιο, προστασία 3. (για κτήμα, χρήματα κ.λπ.) ενίσχυση, εξασφάλιση. [ΕΤΥΜΟΛ. < αποκουμπώ, υποχωρητικά κατά το σχήμα κυνηγώ κυνήγι] … Dictionary of Greek
ανακούμπι — το το αποκούμπι*. [ΕΤΥΜΟΛ. < ρ. αν ακουμπώ (υποχωρητ.), κατά το σχήμα κυνηγώ κυνήγι (πρβλ. αποκούμπι απ ακουμπώ)] … Dictionary of Greek
έρεισμα — το (AM ἔρεισμα) [ερείδω] 1. υποστήριγμα, ακουμπιστήρι, αποκούμπι 2. μτφ. α) αυτό στο οποίο βασίζεται κάποιος («Ἑλλάδος ἔρεισμα, κλειναὶ Ἀθᾱναι») β) (για ανθρώπους) αυτός ο οποίος παρέχει εγγυήσεις ασφαλείας, το στήριγμα, ο στύλος, ο προστάτης… … Dictionary of Greek
ακούμπημα — και ακούμπισμα, το [ακουμπώ] 1. η στήριξη σε σταθερό σημείο 2. η ενέργεια τής στήριξης 3. το μερος όπου στηρίζεται κάτι 4. το αποκούμπι*, η υποστήριξη 5. το ενέχυρο και η ενεχυρίαση … Dictionary of Greek
αναπαή — και ανεπαή και αναπά, η 1. ανάπαυση, ξεκούραση 2. ηρεμία, ησυχία 3. στήριγμα, αποκούμπι. [ΕΤΥΜΟΛ. < ανεπάην, αόρ. τού αναπαύομαι (πρβλ. έλαβα λαβή, έφυγα φυγή)] … Dictionary of Greek
μονοκουμπάρης — μονοκουμπάρης, ὁ (Μ) αυτός που περπατά γέρνοντας από το ένα μέρος. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < *μονοκούμπι (πρβλ. αποκούμπι) + κατάλ. άρης] … Dictionary of Greek
ακουμπώ — και ακουμπίζω ησα, ημένος και ισμένος, ως μτβ. 1. εγγίζω: Μόλις ακούμπησα το βάζο έπεσε κι έσπασε. 2. στηρίζω κάτι κάπου: Ακούμπησε τα βιβλία στο τραπέζι. 3. μτφ., καταθέτω χρήματα στην τράπεζα: Τις οικονομίες του τις ακουμπά ταχτικά στην τράπεζα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ακούμπημα — ακούμπημα, το και ακούμπισμα, το, ατος 1. το πρόσωπο ή το πράγμα στο οποίο στηρίζεται κάποιος, το αποκούμπι: Έχει ακούμπισμα τα κτήματά του. 2. οι καταθέσεις που έχει κάποιος στην τράπεζα: Έχει στις τράπεζες γερά ακουμπήματα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)